7 grudnia 2024 roku o godz. 11:00 w Katedrze Warszawsko-Praskiej odbyła się sakra biskupia księdza Tomasza Zbigniewa Sztajerwalda, rektora Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej, który został przez Ojca Świętego mianowany biskupem pomocniczym diecezji warszawsko-praskiej. Prezentujemy herb i zawołanie, które przyjął nowy biskup.

Według zasad kościelnej heraldyki, nad tarczą herbową biskupów umieszczany jest kapelusz, będący symbolem pielgrzymowania. Jest on w kolorze zielonym, co ma symbolizować pasterza prowadzącego owce na zielone pastwisko. Za tarczą herbową znajduje się krzyż, oznaczający wezwanie do naśladowania Chrystusa, głoszenia Ewangelii oraz posługi apostolskiej.
Herb bpa Tomasza Sztajerwalda zbudowany jest na tarczy gotyckiej. Górne pole niebieskie, tynkturą nawiązuje do nieba. U dołu klin w barwie czerwieni, nawiązujący do Męki Chrystusa, ale także do miłości Boga i bliźniego. Czerwień jest też kolorem Ducha Świętego, ma też konotację apostolską – jej obecność w herbie przypomina o zadaniu głoszenia Ewangelii aż po krańce świata, jest też podkreśleniem męstwa w wyznawaniu wiary w Zbawiciela.

Opisu herbu dokonuje się z pozycji osoby która stoi za herbem, nie zaś patrzącej na niego. Zatem w pierwszej części herbu, z prawej (heraldycznie) strony na górze, znajduje się hostia z akronimem IHS od słów Iesus Hominum Salvator (Jezus Zbawca Ludzi), na tle promienistego słońca. Nawiązuje ona do Eucharystii, będącej źródłem życia każdego wierzącego i realnej obecności Chrystusa wśród swojego Ludu w Najświętszym Sakramencie.

Po lewej (heraldycznie) stronie tarczy na górze znajduje się ośmioramienna gwiazda, według starej tradycji symbolizująca Najświętszą Maryję Pannę, Matkę Chrystusa i Kościoła, nazywaną także Stella Maris – Gwiazdą Morza czy Stella matutina – Gwiazdą zaranną. Figura ta również podkreśla istotną rolę Matki Najświętszej w życiu duchowym każdego wierzącego, polegającą na wskazywaniu bezpiecznej drogi do zbawienia, na nieustannym prowadzeniu do Jej Syna.

Na dole tarczy znajdujemy symbol skrzydeł anielskich oraz miecza – nawiązujących do postaci św. Michała Archanioła. Jest on patronem katedry diecezji warszawsko-praskiej, a także powiatu wołomińskiego, historycznie kojarzonego z Bitwą Warszawską i Cudem nad Wisłą. Z tych terenów wywodzi się biskup Tomasz. Święty Michał Archanioł symbolizuje jednocześnie świat duchowy, współcześnie tak często ignorowany, a także potrzebę walki ze złem i grzechem w życiu oraz pamięć o wieczności i troskę o swoje zbawienie.

Szarfa z dewizą biskupiego posługiwania nawiązuje do słów z Rz 8, 35.37, które były mottem wybranym przez biskupa Tomasza na święcenia prezbiteratu. Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. Dwa ostatnie słowa łacińskiej wersji to właśnie dilexit nos, oznaczające umiłował nas. Ich wybór na dewizę biskupią podkreśla istotę życia chrześcijanina – jesteśmy umiłowani przez Chrystusa, którego miłość jest tak wielka, że nic nas nie może od niej oddzielić; do tego stopnia, że z miłości do człowieka Jezus oddał za każdego z ludzi swoje życie, aby nas zbawić i odkupić z niewoli złego ducha. Zawołanie Dilexit nos nawiązuje także do encykliki papieża Franciszka, mówiącej o miłości Serca Jezusowego do całej ludzkości, przypominającej, że człowiek znajdzie ukojenie tylko wtedy, gdy otworzy się na miłość Boga i odpowie na nią swoim sercem.

Źródło: Diecezja Warszawsko-Praska