Jedną z form oddawania czci Najświętszej Maryi Pannie jest nabożeństwo Godziny Łaski. Nawiązuje ono do orędzi mistycznych z 1947 r., przekazanych przez Matkę Bożą pielęgniarce Pierinie Gilli w miejscowości Fontanelle di Montichiari na północy Włoch. Pierina Gilli żyła w latach 1911-1991. Była głęboko przekonana, że na przestrzeni ok. 20 lat ukazywała się jej Matka Najświętsza. Gilli twierdziła, że 8 grudnia 1947 r., w Święto Niepokalanego Poczęcia, Matka Boża przekazała jej swoją wolę dotyczącą Godziny Łaski dla całego świata, czyli wyjątkowej formy modlitwy o bardzo określonej porze – tylko 8 grudnia każdego roku między godz. 12.00 a 13.00.
W Polsce w wielu sanktuariach, klasztorach, kościołach i mediach katolickich promuje się od kilkudziesięciu lat Godzinę Łaski jako jedną szczególną godzinę w roku, gdy „niebo pochyla się tak nisko nad ziemią, że Bóg jest na wyciągnięcie ręki”. Zdaniem zwolenników tej formy modlitewnej, 8 grud-nia każdego roku między godz. 12.00 a 13.00 „niebo staje nad nami otworem” i każda prośba będzie wysłuchana. Z tej racji w wielu świątyniach w naszym kraju są organizowane specjalne nabożeństwa, na których gromadzą się rzesze ludzi.
W trakcie Godziny Łaski wielu katolików z otwartym sercem przedstawia Panu Bogu i Matce Naj-świętszej swoje troski i kłopoty. Niektóre osoby czekają często wiele miesięcy z najtrudniejszymi problemami, z najbardziej bolesnymi formami cierpienia – chorobą nowotworową, rozpadającym się małżeństwem, alkoholizmem czy narkomanią własnych dzieci – właśnie na Godzinę Łaski, aby mieć większą pewność, że Bóg wysłucha ich modlitw zanoszonych 8 grudnia każdego roku między godz. 12.00 a 13.00. Ludziom praktykującym tę formę modlitewną towarzyszy niewątpliwie szczerość intencji, zaufanie płynące z wiary oraz prawdziwa miłość do Boga i Matki Najświętszej.
Warto jednak w tym miejscu podkreślić, że właściwemu rozumieniu Godziny Łaski powinna towarzyszyć poważna racjonalna ostrożność filozoficzna i teologiczna, ponieważ autentyczność objawień Matki Bożej w Fontanelle di Montichiari nie została jeszcze potwierdzona przez odpowiednie władze kościelne. W konsekwencji oficjalnej aprobaty nie ma także nabożeństwo Godziny Łaski.
Miejscowość Fontanelle di Montichiari należy do diecezji Brescia. Jedyną kompetentną osobą do oceny prywatnych objawień Pieriny Gilli jest biskup tej diecezji. W latach 1968, 1975, 1984, 1997, 2001 i 2013 kilku kolejnych biskupów Brescii wypowiedziało się oficjalnie w tej sprawie, negując nadprzyrodzony charakter objawień maryjnych Pieriny Gilli.
W dokumencie z 15 lipca 2013 roku biskup Luciano Monari zakazał promowania w sanktuarium w Fontanelle di Montichiari tych rzekomych objawień. Dlatego w ostatnich latach nie wolno było w tej świątyni nawiązywać w żaden sposób do jakichkolwiek orędzi i innych zjawisk o charakterze rzekomo nadprzyrodzonym. W konsekwencji z sanktuarium usunięto zdjęcia Pieriny Gilli, foldery i książki promujące jej wizje mistyczne. Biskup Luciano Monari wydał swój dokument na polecenie watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary z 13 listopada 2012 r. Wcześniej w tej sprawie interweniowała także Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
Do jesieni 2019 r. sanktuarium w miejscowości Fontanelle di Montichiari było tylko i wyłącznie miejscem kultu maryjnego zgodnego z Magisterium Kościoła, Pismem świętym i Tradycją. Biskup Luciano Monari podkreślał bardzo wyraźnie w swoim dokumencie z 2013 r., że kult maryjny sprawowany w tym sanktuarium nie powinien w żaden sposób sugerować wiernym, że ocena Kościoła przeżyć mistycznych Pieriny Gilli uległa zmianie w sensie jakiegokolwiek uznania ich autentyczności i prawdziwości.
Głęboki zwrot w ocenie tego zjawiska religijnego nastąpił w ostatnim czasie. Bardzo ważne wydarzenie, związane z interpretacją Godziny Łaski i doświadczeń mistycznych Pieriny Gilli, miało
miejsce 7 grudnia 2019 r. Tego dnia obecny Biskup Brescii celebrował uroczystą Mszę świętą w pa-rafii Fontanelle di Montichiari oraz promulgował dekret powołujący do istnienia w tej miejscowości, po uzyskaniu odpowiedniej zgody Stolicy Apostolskiej, diecezjalne sanktuarium maryjne Róży Mi-stycznej Matki Kościoła. Od 2017 r. nowym biskupem diecezji Brescia jest Pierantonio Tremolada, który w latach 2014-2017 był biskupem pomocniczym archidiecezji mediolańskiej. W uroczystości erygowania sanktuarium wzięło udział dwa tysiące wiernych.
Wszystko wskazuje na to, że nowe badania teologiczne i doktrynalne dotyczące przeżyć mistycznych Pieriny Gilli zmierzają w stronę potwierdzenia ich częściowej lub całkowitej wiarygodności. Oczy-wiście utworzenie sanktuarium nie oznacza jeszcze oficjalnego uznania prawdziwości wszystkich elementów działalności religijnej tej włoskiej mistyczki. Należy jednak stanowczo podkreślić, że erygowanie sanktuarium jest potwierdzeniem potencjału misyjnego miejscowości pielgrzymkowej Fon-tanelle di Montichiari oraz służy konsolidacji, wzmocnieniu i zwiększeniu licznych owoców duchowych, jakie narodziły się w tym miejscu w sercach ludzi na przestrzeni wielu lat.
Erygowanie 7 grudnia 2019 r. diecezjalnego sanktuarium maryjnego w miejscowości pielgrzymkowej Fontanelle di Montichiari należy uznać za historyczny zwrot w długim procesie oceny wiarygodności doświadczeń mistycznych Pieriny Gilli. 29 listopada 2019 r. biskup Pierantonio Tremolada opublikował krótki list pasterski pt. „Dar dla Kościoła”. Stwierdza w nim, że miejscowość Fontanelle di Montichiari jest od wielu lat ważnym duchowym punktem odniesienia i miejscem pielgrzymkowym dla tysięcy ludzi z Włoch oraz wielu innych krajów świata. „To imponujące zjawisko – pisze Biskup Brescii – modlitwy i czci wobec Najświętszej Matki Pana, nazywanej Różą Mistyczną i Matką Kościoła, jest powiązane w sposób, który nie jest drugorzędny, z doświadczeniem duchowym Pieriny Gilli – doświadczeniem, które wciąż jest przedmiotem odnowionego etapu analiz i rozeznania przez władzę kościelną, zarówno na poziomie diecezjalnym, jak i przez Kongregację Nauki Wiary. Celem tego dogłębnego badania jest lepsze zrozumienie, czy i jak takie doświadczenie duchowe może wspierać i zwiększać współczesne życie chrześcijańskie, poczucie przynależności do Kościoła i dzielenie się jego misją ewangelizacyjną pod opieką i inspiracją Świętej Matki Pana”.