3 grudnia 2023 roku w Kościele w Polsce rozpoczyna się nowy rok duszpasterski pod hasłem „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”.

W tym roku chcemy bliżej przyjrzeć się różnym powołaniom w Kościele, doświadczyć tego, że wszyscy jesteśmy sobie wzajemnie potrzebni, że dzięki naszej różnorodności możemy się uzupełniać i wzajemnie sobie służyć tym, co każdy z nas otrzymał. Ufamy, że dzięki proponowanym materiałom każdy z nas na nowo odkryje swoje powołanie i charyzmaty, wyraźniej zobaczy jakie zadania i funkcje w Kościele wyznaczył Pan Bóg każdemu z nas. Odkryjemy swoją niepowtarzalność, a jednocześnie niezbędność w Bożym planie zbawienia.

„Materiały dla rodzin” Programu Duszpasterskiego są formą katechezy, przeznaczonej do indywidualnej/rodzinnej formacji świeckich. Rozważania przygotowane są na każdą niedzielę roku, zaś miesiące wyznaczają kolejne tematy rozważań.

Każda katecheza mieści się na jednej stronie i składa się z trzech części: 1) nauczania Kościoła – w tym roku fragmenty w dużej mierze pochodzą z dokumentów Soboru Watykańskiego II; 2) katechezy na dany temat; 3) zdań proponowanych dla rodzin, które mają poszerzyć prezentowany temat lub są propozycją praktycznego zastosowania przedstawionych treści.

Zapraszamy do aktywnej realizacji Programu Duszpasterskiego: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”.

Skąd wziął się Kościół?

„Syn Boży (…) przez swoją śmierć i zmartwychwstanie odkupił człowieka
i przemienił go w nowe stworzenie (…). Udzielając bowiem swego Ducha,
ukształtował swoich braci wezwanych spośród wszystkich narodów jako swoje
Mistyczne Ciało”.
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele, nr 7.

Wyobraźmy sobie – po ludzku niewyobrażalną – sytuację: zaciągnęliśmy dosyć
wysoki kredyt w banku, z trudem przychodzi nam spłacanie go, odsetki ciągle rosną,
a nas ogarnia przerażenie i poczucie beznadziei. W tym momencie dowiadujemy się,
że syn właściciela banku spłacił długi wszystkich kredytobiorców. Jedynie, co trzeba
zrobić, to przyjść do banku i oddać swoją umowę kredytową. Co więcej, każdemu, kto
spełni wspomniany warunek, właściciel banku ofiaruje nowe życie, w lepszym
standardzie, w swoich posiadłościach. Któż z nas, dowiedziawszy się o takiej szansie,
nie skorzystałby z nadarzającej się możliwości? Kto z nas nie powiadomiłby o tej
możliwości wszystkich znajomych?

Jest to oczywiście jedynie niedoskonały obraz tego, co zrobił dla nas Jezus Chrystus –
umierając na krzyżu, spłacił „długi”, które zaciągaliśmy, gdy w naszym życiu
brakowało miłości do Niego, do drugiego człowieka, do samego siebie. Przez swoje
Zmartwychwstanie ofiaruje nam nowe życie – już tu na ziemi. W wolności, pokoju,
dając swoją łaskę i siłę do przezwyciężania codziennych trudności. Daje nam Kościół,
w którym dzięki sakramentom jest nieustannie wśród nas, umacniając nas w drodze.
Pomaga ciągle zaczynać od nowa, pomimo naszych słabości i upadków. Tworzy z nas
wspólnotę osób, abyśmy się wzajemnie wspierali.

Jaka jest nasza rola? Przyjść z ufnością do Boga i oddać Mu swoje „długi”
(w sakramencie pokuty), zanurzyć się w Jego ofierze (w sakramencie Eucharystii),
a następnie z wdzięcznością odpowiadać miłością na miłość. Wdzięczność za dary,
które otrzymujemy od Boga każdego dnia powinna nie tyle prowokować nas do pychy
czy egoizmu, ile mobilizować do coraz większej miłości Boga i drugiego człowieka.

Naszym zadaniem jest również zaświadczyć o miłości Boga do człowieka
w środowiskach, w których żyjemy, pracujemy, jesteśmy. Dlatego Pan Bóg zaprasza
do tej wspólnoty Kościoła różne osoby, dając im różnorodne powołania i charyzmaty,
aby wiadomość o Jego miłości, o darowaniu nam win i zaproszeniu do nowego życia
docierała do wszystkich miejsc. I abyśmy w drodze potrafili się wzajemnie wspierać
darami, które od Niego otrzymaliśmy.

ZADANIE
– Podziękuj Bogu za dar odkupienia i za zaproszenie do nowego życia. Skorzystaj na
początku Adwentu z sakramentu pokuty.